play the game

คน...หลายๆ คน คิด ทำ และ
ตัดสินคนอื่น ตามความคิดของตัวเองเสมอ
นั่นเป็นเรื่องปกติ...แต่สิ่งที่ไม่ปกติคือ
การมองข้ามความดีงามในหัวใจของผู้อื่น
และปฏิบัติต่อคนอื่นโดยปราศจากความอ่อนโยน

play the game with yourself...
or play the game with the other
up to the way you think,
ลองเล่นสนุก...กับความคิดที่คนอื่นคิดว่าคุณเป็น
กับสิ่งที่คุณเป็นจริงๆ
คุณจะยอมทำร้ายอัตตาของตัวเองแค่ไหนและเพื่ออะไร...
ความดีงาม ความกลัว ความเมตตา
...หรือความไม่รู้อะไรเลย

Dear all,
คุณซื่อสัตย์กับตัวเองแค่ไหน
หรืออย่างน้อย กับสิ่งที่คุณคิดว่าคุณเป็น...

Dear friend,
ไม่สำคัญว่าทุกคนจะรู้สึกกับคุณอย่างไร
มันสำคัญที่...คุณจะรู้สึกอย่างไรกับตัวเอง
และมีเมตตากับคนอื่นหรือไม่
ถ้าคุณทำอะไรที่ไม่สามารถตำหนิตัวเองได้ทีหลัง
ไม่ว่าจะในที่ลับหรือที่แจ้ง
ไม่สำคัญเลยว่า...จะมีใครเข้าใจหรือไม่

วันเวลาที่ผ่านเลยไป
ก้อนหินที่ขว้างออกไปจากมือของคุณ
และคำพูดที่ได้พูดออกไปแล้ว
อนิจจา ไม่สามารถเรียกคืนได้...
แต่น่าแปลก ที่สิ่งเหล่านี้...จะย้อนกลับมาหาคุณเสมอ

แล้วคุณล่ะ คุณเห็นอะไรบ้าง...
ความไร้เดียงสา ความตื้นเขิน ความลึกซึ้ง ความชาญฉลาด
ความกลัว การปกป้องตนเอง
ความเข้าใจ ความเห็นอกเห็นใจ หรือความดีงาม
or you're still just a passer by...
แต่มองเห็นสภาพธรรมหรือกิเลสของตัวเอง ^ ^

always be with,
or should i say just "always"
as...always...
ไม่ใช่คนสำคัญอะไร
แค่สิ่งดีๆ ในชีวิตของคนแปลกหน้า...
และสิ่งดีๆ ในชีวิตของคุณ