สตรีผู้งามพร้อม

นางวิสาขามหาอุบาสิกา
(สตรีผู้งามพร้อม)

มหาสมุทรย่อมไม่อิ่มด้วยน้ำ
บัณฑิตและปราชญ์ย่อมไม่อิ่มด้วยคำสุภาษิต
ผู้มีศรัทธาเชื่อกรรมและผลของกรรม
ย่อมไม่อิ่มด้วยการทำบุญ
นางวิสาขาเป็นผู้มีศรัทธา
จะให้นางอิ่มด้วยบุญได้ไฉน

พระอรรถกถาจารย์อธิบายพระพุทธพจน์ที่ตรัสกับนางวิสาขา "เรื่องควรทำกุศลให้มากเหมือนช่างทำดอกไม้"ไว้ว่า

“ ถ้าดอกไม้มีน้อย แม้ช่างดอกไม้ฉลาด ก็ไม่สามารถทำดอกไม้ให้มากได้ เมื่อดอกไม้มีน้อยหรือมากก็ตาม ย่อมไม่อาจทำพวงดอกไม้ได้ ฉันใด บุคคลบางพวกมีศรัทธาน้อย แม้สมบัติจะมีมาก ก็ไม่อาจทำกุศลมากได้ บางคนมีศรัทธามากแต่โภคะน้อยก็ไม่อาจทำมากเหมือนกัน บางคนศรัทธาน้อยโภคะก็น้อยก็ไม่อาจทำได้ ส่วนบางคนมีศรัทธามากด้วย มีโภคะมากด้วย เขาย่อมทำกุศลอันโอฬารได้ ”

"นางวิสาขามหาอุบาสิกาเป็นผู้เช่นนั้น มีมากทั้งศรัทธาและโภคะ"

พระศาสดาตรัสพุทธภาษิตนี้ หมายเอานางวิสาขานั่นเอง

ในชีวิตของคนเรานั้นไม่มีอะไรเป็นแก่นสารนอกจากความดี เมื่อความแก่ ความเจ็บ และความตาย รวมทั้งความโศกเศร้าเสียใจพิไรรำพันต่างๆ ห้อมล้อมชีวิตอยู่ เสมือนภูเขาใหญ่ ศิลาล้วนกลิ้งบดมาทั้ง ๔ ทิศ มนุษย์ควรจะทำอะไรยิ่งกว่า กุศลจริยา (ประพฤติธรรมที่เป็นกุศล) สมจริยา (ประพฤติธรรมที่สุจริต) ชีวิตมนุษย์น้อยเกินไป ไม่ควรประมาท

พอถึงวัย ๖๐ ก็ใกล้ตายเต็มที และเป็นไปได้เสมอที่จะตายก่อนนั้น มีอะไรเล่าเป็นทุนสำหรับโลกหน้า นอกจากบุญกุศลอันตนได้ทำเองเมื่อมีเรี่ยวแรงอยู่ สัตว์ผู้เกิดมาจึงควรรีบเร่งขวนขวายทำบุญกุศลไว้ให้มาก ชีวิตจริง ๆ ของคนเราคือชีวิตในโลกหน้า เสมือนเรือนอยู่ประจำของเรา ส่วนชีวิตในโลกนี้เสมือนศาลาพักในระหว่างทางเท่านั้น

ชีวิตมนุษย์เราไม่ถึงร้อยปีก็ตาย แต่ชีวิตของเทพแม้เพียงเทพชั้นดาวดึงส์ก็มีระยะอายุถึง ๓๖ ล้านปีมนุษย์ ลองคิดดูเถิดว่าห่างกันเพียงใด และชีวิตในโลกทิพย์นั้นมิได้ทุกข์ทรมานอย่างชีวิตในโลกมนุษย์นี้

เพราะฉะนั้นบุคคลจึงไม่ควรประมาทในการสร้างคุณงามความดี ควรหาโอกาสรีบทำเช่นเดียวกับนางวิสาขามหาอุบาสิกา
(อาจารย์ วศิน อินทสระ)