สิริมาวิมาน

...นามรูปเห็นปานนี้ ถึงความสิ้นไปเสื่อมไปเป็นธรรมดา ทำให้งดงามด้วยเครื่องประดับภายนอกก็ยังมีแผล โดยปากแผลทั้ง 9 อันกระดูก 300 ท่อน สร้างเป็นโครงขึ้น อาดูรเดือดร้อนอยู่เป็นประจำ ชื่อว่ามีความดำริมาก เพราะมหาชนผู้เขลา ดำริโดยส่วนมากอย่างเดียว อัตภาพที่ไม่ยั่งยืน ดังนี้ จึงตรัสพระคาถาว่า
"เธอจงดูรูปกาย ที่ปัจจัยทำให้งดงาม มีแผล กระดูกสร้างเป็นโครงขึ้น มีความเดือดร้อน มีความดำรืมาก ซึ่งไม่มีความยืนยงคงที่เลย."

พระวังคีสเถระประสงค์จะให้นางสิริมาเทพธิดา ได้ประกาศบุญกรรมที่นางทำไว้ในครั้งก่อน จึงสอบถามนางด้วยสองคาถาว่า
"ม้าของท่านเทียมรถ ประดับด้วยอลังการอย่างเยื่ยม ก้มหน้าไปในอากาศ มีกำลังว่องไวมาก ม้าเหล่านั้นเทียมรถ 500 อันบุญกรรมเนรมิตแล้ว นายสารถีเดือนแล้วก็พาตัวท่านไป ท่านนั้นประดับองค์แล้วยืนอยู่บนรถอันเพริศแพร้ว ก็สว่างไสวคล้ายดวงไฟกำลังโชตช่วงอยู่นี้
ดูก่อนเทพธิดาผู้อ่าองค์ น่าดูไม่จืด อาตมาขอถาม ท่านมาจากเทพหมู่ไร จึงเข้าเฝ้าพระพุทธเจ้าผู้ที่ไม่มีใครประเสริฐยิ่งกว่า"

สิริมาเทพธิดาจึงตอบด้วยคาถาว่า
"บัณฑิตทั้งหล่าว กล่าวถึงเทพซึ่งเป็นผู้เลิศด้วยกาม(ชั้นปรนิมมิตวสวัดดี)หมู่ใดว่า เป็นทวยเทพที่เยี่ยมหาที่เปรียบมิได้ ยินดีด้วยกามสมบัติ ที่ทวยเทพเหล่าอื่นมาเนรมิตให้ (นิมมานรดี) ดิฉันเป็นอัปสรที่มีวรรณะงาม มาจากเทพหมู่นั้น มาในมนุษย์โลกนี้ก็เพื่อจะถวายบังคมพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ที่ไม่มีใครประเสริฐยิ่งกว่า."
พระสุนตันตปิฏก ขุททกนิกาย วิมานวัตถุ หน้า 125-126